De Vrijheidsboom
Op dit plein, het Beatrixplantsoen, werd op 30 augustus 1945 door schoolkinderen uit de hoogste klassen van de plaatselijke lagere scholen in het bijzijn van burgemeester Viveen, een jonge linde geplant. Een dag voor de verjaardag van koningin Wilhelmina, zij was het symbool voor het verzet tegen de bezetter.
De herwonnen vrijheid betekende dat het dagelijkse leven weer op gang kwam. Ieder kon weer vrijuit spreken en de democratie werd hersteld. Naast vreugde was er ook droefenis over de gevallenen en over het lot van joodse inwoners van Voorschoten.
Zo markeert de vrijheidsboom dit plein als een plaats van herinnering.
Het plein in de bezettingsjaren
De bibliotheek was destijds een school. In de hongerwinter van 1944-45 waren de scholen gesloten en was hier een gaarkeuken gevestigd waar tegen inlevering van bonnen noodrantsoenen werden verstrekt. De straat langs de school was de Hendrikstraat, genoemd naar de Duitse prins Hendrik, de echtgenoot van koningin Wilhelmina. De naam van deze straat werd gehandhaafd terwijl de naam van de Beatrixstraat aan de overzijde van het plantsoen op last van de bezetter in 1942 werd gewijzigd in Wiltluststraat.
In het verlengde van de Hendrikstraat aan de Duivenvoordestraat (nu Koningin Wilhelminalaan) staat het huis dat toen beneden de Ortskommandant huisvestte terwijl op de zolder een jong joods echtpaar was ondergedoken. Eind 1943 werden ze verraden en beiden hebben de oorlog niet overleefd.
Daarnaast was het woonhuis annex kantoor van de notaris. Het werd door de Wehrmacht gevorderd en deed dienst als club voor officieren van de Wehrmacht.
Na de bevrijding
Eind 1948, naar aanleiding van het vijftigjarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina, kreeg het plein de naam Oranjeplein. Vijfenzeventig jaar na de bevrijding is op initiatief van enkele omwonenden deze herinneringsplaquette geplaatst.
De plaquette is op 31 augustus 2020 onthuld door de heer C. B. Aptroot, wnd. burgemeester van Voorschoten.